ابزار فال حافظ

فرامــوشــــــــی سپرده ای

گـــــــــــاه دوســـــت بــــــدار آنــــــان را کــه "روزگاری" دوسـت داشته ای

گـــــــــــاه ببار بر درختــــــــــی که سرسبزش پنداشتــــتته ای و بـــــــــی نیاز به بــــارانت

گــــــــــــاه فراموش نــــــکن دوستانــــــــی را کــه "دیگر" دوست نیستند

گـــــــــــاه تنها شو بــه تنهایـــــــــی نور

گـــــــــــاه فریاد کن از پس دیـــوارهای ساختگــــــــی ذهنت

گــــــــــاه به محبت بگیـــــــــــر دست دوست و بازوی دوستــــــداری را

گــــــــــاه بگذر از چیزهایـــــــی که بسیار دوستشان داری کــه اوج هر دوست داشتنــــــــی گـــــــذر

است

گــــــــــاه رها کن قلمت را در جریان بـــــــی امان احساس

گــــــــــاه پــــــرواز کن بـا بــال های خیالت

گــــــــــاه زلال باش

گــــــــــاه با شکوه باش مثــــل نیلوفر

گــــــــــاه زیبا باش مانند "خودت"

گاهــــــی اشک بریز برای آنانــــکه "نمـــــی فهمند" تنهایــــــی